دلم می خواهد پرواز کنم

به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی،کوچه های همیشه بارانی آمل شهری که سالها بعد نامش با حماسه عجین شد. در هفتمین روز مرداد ماه سال ۱۳۳۸ میزبان تولد یکی از فرزندان انقلاب بود. او که در آغوش خانواده ای دل بسته به اهل بيت عليهم السلام به دنیا آمده بود علی اکبر نام گرفت و در سایه مهر پدر و مادری متدین و انقلابی رشد یافت تحصیلاتش را بعد از دوره متوسطه تا پایان مقطع کارشناسی در رشته کشاورزی ادامه داد. او از دوران کودکی و نوجوانی به عرصه ی فعالیت های مذهبی و فرهنگی قدم گذاشت. صدای خوبی هم داشت و عاشق مداحی و نوحه سرایی بود. بزرگ تر که شد هر هفته هنگام نماز جمعه صدای گرم و پرشورش در مصلی آمل می پیچید و آن قدر تأثیرگذار بود که اهالی شهر به او لقب بلبل نماز جمعه و داده بودند.

خانه ای لبریز از شور انقلاب
با آغاز نهضت امام خمینی است نه تنها علی اکبر که تمام خانواده او به میدان آمدند و خانه شان رنگ و بوی انقلاب گرفت قهوه خانه پدر پاتوق خوبی برای این طور فعالیت ها بود اعلامیه های امام که از تهران می رسید بین برادرها تقسیم میشد و هر کدام مسئولیت پخش بخشی از آن را به عهده می گرفتند. آنها تا آخر تا برپایی جشن پیروزی پای کار انقلاب ماندند. مجید برادر کوچک تر در این بین گوی سبقت را از همه ربود و وقتی هنوز سن و سالی نداشت و مشغول تحصیل در سال آخر دبیرستان بود بزرگترین دارایی اش را تقدیم انقلاب کرد. او روز ۱۷ مرداد سال ۱۳۶۰ به دست منافقین در یکی از خیابانهای آمل ترور شد و به قافله شهدا پیوست.

مردی برای همه میدان ها
شهادت مجید داغ جان سوز و بزرگی بر دل خانواده به خصوص علی اکبر گذاشت اما او را سست نکرد. بلکه مصمم تر و با قامتی استوارتر خود را وقف انقلاب کرد. او پنج سال به عنوان جمعی و اولین نیروهای تشکیل دهنده سپاه پاسداران آمل بود. همچنین شرکت در برنامه های فرهنگی امامزاده قاسم چابکسر آمل فعالیت در نهاد نوپای بسیج، همکاری با شهرداری به عنوان بازرس کشتارگاه ها پیش قدم شدن برای ساخت مصلای آمل مشارکت فعال در هرچه باشکوه تر برگزار شدن نماز جمعه و شهرت به وزیر شعار و بلبل نماز جمعه آمل و در نهایت خدمت در سنگرهای مختلف فرهنگی سازمان تبلیغات اسلامی از جمله فعالیت هایی است که در دفتر زندگی علی اکبر به ثبت رسیده است؛ فعالیتهایی که همه فی سبیل الله و بدون هیچ چشم داشت مالی عهده دارشان بود.

سرباز بی ادعا
همه علی اکبر را به اخلاص شجاعت و فروتنی می شناختند. با وجود شایستگی های مدیریتی و نظامی هیچ گاه دنبال نام ونشان نبود و خودش را چشم دوربین ها پنهان میکرد او یکی از افراد تأثیرگذار در برچیدن غائله آمل بود. سال ۱۳۶۰ یک بار منافقین قصد کرده بودند پلیس راه آمل را بگیرند که با رشادت علی اکبر و دوستانش موفق نشدند در همان جریان دست علی اکبر به شدت آسیب دید و بعدها فهمیدیم که شکسته بود؛ اما وقتی با دست زخمی به خانه برگشت برای اینکه خانواده نگران نشوند و بقیه نفهمند که او دلاوری هایی در مقابله با منافقین از خود نشان داد از آنچه اتفاق افتاده بود چیزی تعریف نکرد و خیلی ساده از آن گذشت

به وقت وصال
برای علی اکبر که روحش را در راه خدمت و مجاهدت صیقل داده بود پایانی جز شهادت معنا نداشت. آرزو و خواسته ای که مدتها دنبالش بود چنانچه در وصیت نامه اش چون یک عارف حقیقی و آشنا به رمز و راز عالم بالا نوشته است: من از خدا یک چیز طلب کردم که شهادت است و به مقصودم رسیدم؛ أنا الله و انا اليه راجعون من فردا میخواهم متولد شوم از فردا می خواهم زندگی واقعی را شروع کنم به قدری خوشحالم که در پوست خود نمی گنجم لحظات به این خوبی تا به حال نداشتم خیلی خوشحالم، باور کنید به خدا (لحظاتی به این زیبایی در زندگی ام نداشته ام. گاهی اشک شوق میریزم و دلم میخواهد پرواز کنم. گویا سرشتی در من نهفته است که تصمیم به تکامل، به پرواز و خداگونه شدن دارد. چیزهایی احساس میکنم که برایم تازگی دارد مثل اینکه سبک شده ام. وقتی که شهید شدم تازه میدانم که لحظه آغاز زندگی ام است.....

و این آرزو روز ۲۸ بهمن سال ۱۳۶۴ در جاده فاو ام القصر در هنگامه عملیات والفجر ۸ تحقق یافت و عاشق به وصال معشوق رسید پیکر پاکش را کنار برادر شهیدش در گلزار شهدای امامزاده ابراهیم آمل به خاک سپردند. سالها بعد مادر نیز در همان خاک کنار فرزندان رشیدش آرام گرفت.

علی اکبر جان نثار

محل تولد: آمل

تاریخ تولد: ۱۳۳۸٫۵٫۷

تاریخ تولد آسمانی: ۱۳۶۴٫۱۱٫۲۸

محل شهادت :فاو، بر اثر اصابت ترکش خمپاره

پست سازمانی: کارمند سازمان تبلیغات اسلامی

مزار مطهر :گلزار شهدای امامزاده ابراهیم آمل